Zioła dobre dla włosów: łopian, pokrzywa, tatarak

Do pielęgnacji włosów od dawna wykorzystywane są zioła. Warto wiedzieć jednak, że mają one swoje specyficzne zastosowania. Odpowiednio dobrane zioła utrzymają na długo zdrowy wygląd włosów, gęstość i blask. Postaram się w kolejnych wpisach przedstawić zioła, które spełnią różnorodne potrzeby włosów. Tematem tego artykułu będą: łopian, pokrzywa, tatarak.

Łopian

Łopian, to bardzo popularna w Polsce roślina. Najbardziej znaną jej częścią, są przekwitłe kwiaty – rzepy, które przyczepiają się do ubrań i sierści zwierząt. Do celów leczniczych wykorzystywane są natomiast korzenie, niekiedy ziele i owoce.

Substancje lecznicze łopianu

Korzenie łopianu zawierają związki poliacetylenowe, olejek eteryczny, fitosterole, kwasy organiczne, garbniki, witaminy, śluzy, dużo białek i inuliny, sole mineralne (głównie związki siarki i fosforu).

Działanie łopianu

Łopian poprawia przemianę materii, działa żółciopędnie, wpływa korzystnie na skórę (leczenie wyprysków, trądziku, czyraków) i włosy. Reguluje pracę gruczołów łojowych.

Łopian na włosy

Odżywia i wzmacnia cebulki włosów, stymuluje porost, zapobiega wypadaniu włosów spowodowanym łojotokiem, zapobiega nadmiernemu przetłuszczaniu, hamuje łupież, koi swędzenie skóry głowy.


Wyciąg z korzenia łopianu jest często składnikiem kosmetyków i preparatów ziołowych przeznaczonych do leczenia skóry łojotokowej i łupieżu. Wartościowym kosmetykiem jest Olej z korzenia łopianu z ziołami.

Wzmacnia on cebulki włosów, hamuje wypadanie, regeneruje uszkodzoną strukturę włosów. Doskonale sprawdza się po zabiegach takich jak trwałe ondulacje czy farbowanie. Hamuje łupież. Działa dobroczynnie na cerę trądzikową i skórę z grzybicą.

Skuteczne są również domowe zabiegi z użyciem łopianu, takie jak:

Odwar: 

1 łyżka suszonych korzeni łopianu zalać 1 szkl. wody; gotować przez 3-5 min.; odstawić na 10-15 min., przecedzić; używać do: przemywania skóry, okładów, wcierania we włosy, kąpieli leczniczych.

Odwar do mycia: 

3 łyżki suszonych korzeni łopianu zalać 1 szkl. Wody, gotować jak wyżej, po wystudzeniu dodać 2-3 łyżki szampon i umyć głowę.

Olejowanie włosów

Suszone korzenie łopianu zalać oliwą tak, żeby zioła były w całości zanurzone. Przez 15 dni przechowywać w ciepłym miejscu. Przelać do naczynia z ciemnego szkła i wcierać we włosy. Płyn ma właściwości zwalczające łupież i przyspiesza porost włosów.

Pokrzywa

Pokrzywa, to roślina znana równie dobrze ze swoich właściwości leczniczych jak i z parzących włosków. Występuje w całej Europie oraz w Azji strefie klimatu umiarkowanego. W celach leczniczych zbiera się liście i korzenie pokrzyw.

Substancje lecznicze pokrzywy

Liście pokrzywy zawierają mikroelementy (siarkę, wapń, żelazo, magnez, fosfor, potas, jod, krzem, sód), kwasy organiczne, witaminy A, C, K-1, B-2, flawonoidy garbniki, serotonina, histamina, acetylocholina.

Działanie pokrzywy

Hamują krwawienia, poprawiają przemianę materii, działa moczopędnie, poprawia pracę wątroby, wzmacnia żołądek, hamuje nadmierną potliwość, ma działanie przeciwkrwotoczne, przeciwanemiczne. Zewnętrznie zaleca się pokrzywę przy łojotoku skóry głowy, aftach, łupieżu, infekcjach jamy ustnej, grzybicy skóry.

Pokrzywa na włosy

Odwar: 

1 łyżkę drobno posiekanych suszonych liści zalać szklanką wody; gotować przez 5 min.; po przestudzeniu używać do płukania włosów. Ze względu na duża zawartość kwasu krzemowego oraz witamin płukanka z pokrzywy jest doskonałym środkiem do pielęgnacji dla osób, które zapuszczają włosy, chcą je wzmocnić i zwiększyć ich objętość;

Macerat:

Posiekane liście pokrzywy zmieszać ze spirytusem w proporcji 1:3; nacierać skórę włosów raz w tygodniu w celu pozbycia się łupieżu;

Macerat ze świeżej pokrzywy i nasturcji: 

Jak w powyższym przepisie, z tą różnicą, że należy użyć 12,5 g świeżej pokrzywy i tyle samo ziela nasturcji; nalewka stanowi skuteczny środek odżywczy dla cebulek włosowych, leczy łojotok i łupież,

Macerat z kilku ziół: 

Przeciw wypadaniu włosów zmieszać (po 50g każdego z ziół) korzeń łopianu , korzeń pokrzywy, rozmarynu i 1l wódki; nacierać skórę głowy;


Dla osób, które wolą gotowe produkty, w aptekach i sklepach zielarskich można kupić sok z pokrzywy do wykorzystania wewnętrznie i zewnętrznie, np. Eko Medica, Pokrzywa 500ml ok. 24 zł; AlterMedica, Pokrzywa sok, 500 ml., ok. 15 zł.

 

Źródło: Wikipedia

Tatarak

Tatarak jest rośliną, która wchodzi w skład wielu mieszanek ziołowych. Rośnie nad brzegami stawów, jezior oraz wolno pływających rzek. Występuje w Europie, Środkowej i Wschodniej Azji oraz w Ameryce Północnej. Do Polski tatarak został przeniesiony przez Tatarów, stąd jego nazwa. Do celów leczniczych wykorzystuje się kłącze tataraku.

Substancje lecznicze tataraku

Kłącze tataraku zawiera olejek eteryczny, garbniki, aminy, sole mineralne, kwasy organizmie i węglowodany.

Działanie tataraku

Związki zawarte w kłączach tataraku pobudzają wydzielanie soku żołądkowego, przyspieszają trawienie, powodują zwiększenie w żołądku produkcji warstwy ochronnej śluzu. Tatarak pomaga w dolegliwościach jamy ustnej (stanów zapalnych dziąseł, jamy ustnej i gardła), łojotokowym zapaleniu skóry. Olejek tatarakowy zmniejsza dolegliwości reumatyczne i artretyczne.

Tatarak na włosy

Odwar: 2 łyżki suszonych kłączy tataraku zalać 2 szklankami wody; gotować 3-5 minut; po ostudzeniu i przecedzeniu używać do spłukiwania włosów po myciu w przypadku wypadania włosów, łupieżu, przetłuszczaniu się włosów, łojotoku. Taki odwar wzmacnia również cebulki i rozjaśnia włosy.

Przeciwwskazaniem do stosowania olejku tatarakowego jest ciąża.
Przyjemny zapach olejku tatarakowego jest wykorzystywany do produkcji perfum.

 

Jakie są Wasze doświadczenia z ziołami w służbie włosom? Może znacie i lubicie jakieś kosmetyki albo preparaty z łopianem, pokrzywą lub tatarakiem.

 

Korzystałam z:

Jadwiga Górnicka Apteka natury. Poradnik zdrowia Wydanie IV Wydawnictwo „Motex”,

Johannes Gottfried Mayer, Bernhard Uehleke, o. Kilian Saum, Zioła ojców Benedyktynów. Mieszanki i leczenie, Bertelsmann Media Sp. z o.o., Warszawa 2004,

Leszek Marek Krześniak, Apteczka ziołowa, Wydanie I, Wydawnictwo "Sport i Turystyka", Warszawa 1986.